اصول قیمت گذاری در بازار سرمایه
اصول قیمت گذاری در بازار سرمایه : دو عامل مهم که همواره سرمایه گذار باید به آن توجه کند این است که آیا این شرکت دارای ارزش مناسبی است؟ و آیا اکنون زمان مناسبی برای خرید آن است؟
بازار سهام، قیمت را تعیین می کند اما سرمایه گذار پس از تعیین وزن همه ی اطلاعات موجود در مورد کسب و کار، مدیریت و ویژگی های مالی یک شرکت، ارزش آن شرکت را تعیین میکند. همان طور که وارن بافت اشاره میکند: “قیمت آن چیزی است که می پردازیم و ارزش آن چیزی است که دریافت می کنیم”.
بیشتر بخوانید : سهام ممتاز
اگر بازار سهام کاملا و واقعا کارا بود، قیمت ها باید به طور آنی در مقابل اطلاعات موجود واکنش نشان میدادند و تعدیل می شدند. البته، میدانیم که چنین حالتی رخ نمی دهد. قیمت سهام به علل متعددی که ممکن است همه ی آنها منطقی نباشند، به سطوحی بالاتر یا پایینتر از ارزش شرکت نوسان مییابند.
از جنبه نظری اصول قیمت گذاری در بازار سرمایه، سرمایه گذاران بر پایه اختلاف میان قیمت و ارزش تصمیم گیری می کنند. اگر قیمت هر سهم کمتر از ارزش آن باشد، یک سرمایه گذار عقلایی تصمیم به خرید می گیرد و اگر قیمت بالاتر از ارزش باشد، سرمایه گذار از خرید منصرف می شود.
هنگامی که یک شرکت چرخه ی عمر اقتصادی خود را می گذراند، یک سرمایه گذار هوشمند به طور متناوب ارزش شرکت را در قیاس با قیمت بازار می سنجد و با توجه به این مقایسه، سهام را می خرد، می فروشد یا نگاه می دارد.
محاسبه کسب و کار
طی سالها، تحلیلگران مالی از فرمول های زیادی برای تعیین ارزش ذاتی و قیمت گذاری در بازار سرمایه یک شرکت استفاده کرده اند. عده ای شیفته ی روش های مختصر و مفید مختلفی هستند؛ نسبت های پایین قیمت به عایدی، نسبتهای پایین قیمت به ارزش دفتری و سود نقدی زیاد. محاسبه ارزش جاری یک کسب و کار بدین معناست که نخست، مجموع عواید مورد انتظار حاصل از کسب و کار طی دوره ی عمر آن برآورد و سپس به زمان حال تنزیل شود.
برای برآورد مجموع عواید آتی، باید همه آموخته هایمان را در زمینه ی ویژگیهای کسب و کار شرکت، سلامت مالی آن و کیفیت عملکرد مدیران، با استفاده از اصول تجزیه و تحلیل به کار بندیم.
در رابطه با قیمت گذاری در بازار سرمایه برخی از صاحب نظران دانشگاهی مدعی اند که هیچ شرکتی، هرچقدر هم قدرتمند باشد، نمی تواند عواید نقدی آتی خود را با همان درجه اطمینان مترتب بر اوراق قرضه تضمین کند. بنابراین، مدعی اند که عامل تنزیل مناسب تر می تواند نرخ بدون ریسک به علاوه یک بخش دیگر، یعنی پاداش ریسک (پاداش خطر احتمالی) حقوق صاحبان سهام باشد که این بخش اخیر، برای نشان دادن نا اطمینانی جریان های نقدی آتی شرکت به فرمول اضافه می شود.
بیشتر بدانید : سبدگردانی در بازار بورس
جمع بندی
شرکت های خوبی که توسط افراد قایل اعتماد و توانا اداره می شوند و به قیمتی کمتر از ارزش ذاتی به فروش می رسند برای سرمایه گذاری مناسب اند. یافتن شرکتهای خوب به وقت و کوشش فراوان نیاز دارد و هرگز آسان نیست. اما گام بعدی، تعیین ارزش واقعی آنها به منظور تصمیم گیری در مورد قیمت مناسب، کار ساده ای است که به لحاظ کردن متغیرهای درست مربوط می شود.